'Ik volgde een veganistisch, koolhydraatarm, eiwitrijk dieet - en ging uiteindelijk naar therapie - en verloor 100 pond.'

Zwart, Geel, Kapsel, Taille, Menselijk, Nek, Schouder, Zwart haar, Sportkleding, Buik,

Ravon-Symone Hardy-Castillo

Mijn naam is Ravon-Symone Hardy-Castillo ( @jannekeburger ), en ik ben een 28-jarige gecertificeerde personal trainer en ook een mentor en woonadviseur voor tieners en volwassenen met problemen op een vervolgschool in Los Angeles. Nadat ik in het ziekenhuis was opgenomen voor obesitasgerelateerde complicaties, realiseerde ik me dat ik moest afvallen. Met de hulp van mijn arts, een personal trainer en een therapeut nam ik mijn leven terug en verloor ik 100 pond.

Ik ben geboren met een lichamelijke beperking aan de achterkant van mijn lichaam waardoor ik vanaf de geboorte tot de leeftijd van ongeveer 10 jaar in het ziekenhuis bleef. Na verschillende operaties en huidtransplantaties bleef mijn rug ernstig beschadigd. Mijn ruggengraat is minder veilig dan die van de gemiddelde persoon vandaag. En vanwege die ervaring werd mij altijd verteld voorzichtig te zijn met tillen, springen, vallen en andere dingenbeweging met hoge intensiteit- dus ik bleef weg van veel vormen van fysieke activiteit.

Ik heb ook een zware jeugd gehad en ben opgegroeid met mensen met drugs-, alcohol- en voedselverslavingen. Als jong meisje herinner ik me dat ik van school naar huis liep, maaltijden kookte en alles in mijn eentje schoonmaakte. Ik ben ook jarenlang misbruikt door iemand uit mijn naaste omgeving. Ik hield het geheim, en omdat ik privé en zonder ondersteuning door een trauma moest gaan, kwam ik in een depressie terecht. Ik dacht dat tranen een teken van zwakte waren, dus stopte ik met het tonen van mijn emoties. Ik at in plaats van te huilen.

Bekijk dit bericht op Instagram
Een bericht gedeeld door Rayy Syymone (@iamrayysyymone)

Mijn keerpunt kwam in mei 2016, toen ik drie dagen in het ziekenhuis lag vanwege complicaties door mijn gewicht.

Met het verstrijken van de jaren verslechterde mijn depressie. Op mijn zwaarste was ik 26 jaar oud en 275 pond - en het gewicht vertegenwoordigde echt trauma, depressie, angst en de identiteitscrisis die ik doormaakte. Ik wist niet wie ik was of wat ik wilde zijn. Maar mijn gezondheidsproblemen kwamen tot een hoogtepunt toen ik in het ziekenhuis belandde vanwege symptomen die ik had die uiteindelijk verband hielden met mijn gewicht.

Nadat ik werd ontslagen, las ik 'ernstige obesitas' op mijn papierwerk. Toen ik dit zag, wist ik dat ik het gewicht moest verliezen, al was het maar om mijn eigen leven te redden. Dus ik vroeg om hulp, en mijn dokter begon me met een eetlustremmer om mijn gewichtsverlies op gang te brengen. Maar ik wist dat ik mijn eet- en trainingsgewoonten moest veranderen, niet alleen op medicijnen.

Bekijk dit bericht op Instagram
Een bericht gedeeld door Rayy Syymone (@iamrayysyymone)

Die maand begon ik ook te trainen met een personal trainer bij een 24-Hour Fitness. Ik heb voor vijf sessies betaald, maar heb er maar drie gehaald. Hoezeer mijn personal trainer me ook inspireerde, op dat moment was ik gewoon niet klaar om te veranderen. Ik dacht dat gewichtsverlies alleen maar een droom voor mij zou worden.

Maar acht maanden later maakte ik de keuze om weer in mijn eentje te gaan sporten. Ik begon met drie basisoefeningen: up-downs (vergelijkbaar met burpees), schoudertikken en bergbeklimmers. Dan, ik geleidelijk toegevoegd in cardio en gewichtheffen

Bekijk dit bericht op Instagram
Een bericht gedeeld door Rayy Syymone (@iamrayysyymone)

Toen ik eenmaal een routine had in de sportschool, begon ik ook mijn dieet te herzien.

Ik stopte met het eten van fastfood, snoep, bewerkte voedingsmiddelen, gefrituurd voedsel en suikerhoudende dranken. Hoewel ik ooit een zware vleeseter was, werd ik pescatarian, daarna vegetariër en uiteindelijk veganist. In de zomer van 2018, twee jaar na mijn afslankreis, was ik 100 pond afgevallen.

Tegenwoordig zet ik me in voor een eiwitrijk, koolhydraatarm en veganistisch dieet. Veganistisch zijn betekent dat ik elk voedingsetiket zorgvuldig moet lezen, maar het houdt me alert op wat ik in mijn lichaam stop. Ik bereid mijn maaltijden voor en pak mijn maaltijden elke dag in, zodat ik niet geneigd ben om uit eten te gaan.