5 vrouwen hebben de grootste spijt over hun scheiding

Oké, misschien is je scheiding niet zo dramatisch als die HBO-show met Sarah Jessica Parker. Maar dat betekent niet dat het niet verwarrend, emotie en soms verschrikkelijk is.

Echtscheiding heeft de neiging om het ergste bij alle betrokken partijen naar boven te halen. Denk aan: schreeuwen, huilen en langdurige voogdijgevechten over je goudvis. En het is niet ongebruikelijk dat vrouwen terugkijken met een paar spijt over wie de hele splitsing is mislukt. (Hé, het overkomt de besten van ons.)

Dit is wat vijf vrouwen zouden veranderen aan hun grote breuken:

'Ik wou dat ik aardiger voor mezelf was geweest'

“Ik ben gescheiden toen ik 47 was, na vijf jaar getrouwd te zijn geweest. Ik was met mijn man door Azië gereisd en heb erover geschreven mijn website , en na de scheiding verhuisde ik terug naar Los Angeles om opnieuw te beginnen.

'Toen ik trouwde, veranderde ik mijn naam en verhuisde ik de wereld over. Ik was zo all-in dat toen het niet lukte, ik dacht: ‘Hou je me voor de gek ?!’ Je kunt je nooit voorstellen dat het niet lang zal duren. Ik voelde me een mislukkeling en ik was zo verdrietig. Ik maakte grapjes tegen vrienden dat ik in Sucksville woonde en het leek alsof die gevoelens nooit zouden veranderen of eindigen. Ik voelde me verbrijzeld. Ik bleef maar denken: ‘Als ik hem nooit had ontmoet, had ik niet hoeven scheiden’ of ‘Als ik hem niet nodig had gehad, zou ik nu geen pijn hebben.’ Ik leefde mijn leven achterstevoren.

'Het heeft even geduurd, maar uiteindelijk begon ik te genezen. ik lees Overlevenden en het resoneerde echt met mij, en het hielp me te beseffen dat ik mezelf moest vergeven en op moest houden met fantaseren over het veranderen van het verleden. Mijn favoriete passage luidt:

'Vergeving is het opgeven van de hoop dat het verleden anders zou kunnen zijn ... Vergeving betekent het verbreken van de psychologische banden die je met het verleden binden, het opgeven van de zoektocht om te veranderen wat er al is gebeurd ... In plaats van stil te staan ​​bij het verleden, merkte ze dat ze zich afvroeg de hoopvolle en toekomstgerichte vraag 'Wat nu?' '

'Nu ben ik opgewonden over mijn leven, en ik begrijp dat scheiden waardeloos is, maar scheiden kan geweldig zijn. Het enige waar ik spijt van heb, is dat ik wou dat ik niet zo streng voor mezelf was geweest. Ik zou mijn oude zelf bellen en zeggen: ‘Ik weet dat je in Sucksville woont, maar het zal beter worden.’ '- Lisa, 50

'Ik wou dat ik niet zo snel naar iemand anders was verhuisd'

“Ik was 18 jaar getrouwd met een andere vrouw voordat ik ging scheiden. Ik kon mijn verlangen om kinderen te krijgen en een boeddhistische spirituele beoefening en levensstijl te beginnen niet van me afzetten, en ze kon me gewoon niet ondersteunen in die behoeften. Om die redenen was ik me aan het voorbereiden om de relatie te beëindigen, en dat is uiteindelijk toch de reden waarom ik vertrok. Maar toen ontmoette ik iemand die geïnteresseerd was in het stichten van een gezin en dezelfde levensstijl nastreefde als ik, en alles klikte gewoon.

'Toen mijn vrouw en ik de echtscheiding afrondden, verloor ik ook mijn baan, en hoewel mijn nieuwe relatie nog maar net was begonnen, escaleerde deze door de omstandigheden zeer snel. Ik ben uiteindelijk van Colorado naar North Carolina verhuisd om bij haar te gaan wonen.

'Ik heb het gevoel dat het waarschijnlijk pijnlijk was voor mijn ex om ‘monkey-bar’ van onze zeer lange relatie naar een nieuwe (met een veel jongere vrouw) te gaan. Mijn zeer geldige redenen voor echtscheiding waren volledig gehuld in haar pijn om zo snel vervangen te worden. Ik ben nu gelukkig hertrouwd en mijn ex is verhuisd, maar ze weigert nog steeds met me te communiceren, wat ik mis.

'Ik heb het gevoel dat als ik mijn redenen om te vertrekken de reden had laten zijn dat ik wegging - in plaats van iemand anders - dat we misschien drie jaar later nog steeds vrienden zouden kunnen zijn. Het spijt me dat ik haar pijn heb gedaan en zo snel ben vertrokken naar iemand anders. ' —Susy, 39

'Ik haat het feit dat we een sterke vriendschap hebben weggegooid'

“Ik ontmoette mijn ex-man toen ik 14 was, en vanaf dat moment waren we vrienden tot ik 22 was, voordat ik zelfs maar overwoog om met hem uit te gaan. Hij achtervolgde me negen solide jaren. We hadden een geweldige vriendschap en ik kon met hem over alles praten. We begonnen te daten toen ik 23 werd, en verloofden ons, trouwde en kreeg kort daarna onze geweldige zoon.

'Toen begon het echte leven - rekeningen, verantwoordelijkheid, planning, ouderschap. Het is niet alleen nog lang en gelukkig; niemand vertelt je hoeveel werk je erin moet stoppen. We zijn na ongeveer acht jaar gescheiden.

'Mijn grootste spijt is het verlies van mijn vriend en het niet op een betere manier beëindigen. Ook al hebben we samen een kind, we hebben elkaar sinds mei 2017 niet meer gesproken. We hebben zoveel geschiedenis. Ik begrijp dat we niet compatibel zijn, maar ik haat het feit dat we een sterke geschiedenis en vriendschap hebben weggegooid. ' - Kiedra, 33

'Ik had de dingen eerder moeten beëindigen'

'Ik kom uit Zuid-Afrika en heb daar mijn Amerikaanse echtgenoot ontmoet en getrouwd. We zijn in 2010 naar de VS verhuisd, wat bedoeld was als iets tijdelijks voor zijn werk, maar dat was het niet. Ik wilde nooit verhuizen - ik wist niet hoe ik zou overleven als ik weg van mijn familie was en ik wilde dat mijn kinderen daar deel van zouden uitmaken. Hij manipuleerde me, beloofde dat we terug zouden gaan, maar mishandelde me toen emotioneel en liet me maar één kind tegelijk meenemen als ik zou proberen een bezoek aan Zuid-Afrika te plannen. Toen het duidelijk was dat we nooit meer zouden verhuizen, begon ik een scheiding.

'Ik wilde dat het eerder klaar was, maar dat kon niet. Mijn man dreigde mijn kans op burgerschap weg te nemen, die ik nodig had, zodat ik, zelfs als ik wegging, mijn kinderen nog steeds kon zien als ze in de VS bleven. Het was een lang en slopend proces, maar we zijn er doorheen gekomen. Ik ben hier nu zo lang dat ik werk heb gevonden en momenteel studeer, en mijn kinderen hebben hier langer gewoond dan in Zuid-Afrika, dus het is logisch om voorlopig te blijven.

'Ik wou dat mijn man en ik het belang van elkaars cultuur meer hadden ingezien. Het is een lange weg geweest om los te laten en weer heel te zijn. ' - Shenase, 39

'Ik wou dat ik beschaafder was geweest - en mijn bezittingen beschermde'

'Ik heb afgelopen zomer net mijn scheiding afgerond - een behoorlijk brutaal proces dat meer dan een jaar in beslag nam - en heb sindsdien wat tijd gehad om na te denken over hoe ik wou dat ik de dingen anders had kunnen doen. Mijn ex-man bedroog me met meerdere vrouwen, en toen ik erachter kwam, was er geen weg meer terug. Hij probeerde het te repareren en ik reageerde met extreme minachting. Ik walgde en ik zei dingen die je niet terug kunt nemen, en we werden steeds gemeen tegen elkaar. We dreven het mes dieper in ons hart.

'Ik heb geen spijt van de scheiding - soms is het niet de bedoeling dat mensen samen zijn - maar de scheiding hoeft niet zo brutaal te zijn als we hebben gemaakt. Er zijn dingen die je niet ongedaan kunt maken, en hoewel het op dat moment slecht was, als we met meer beleefdheid hadden gehandeld, denk ik dat we ergens zouden zijn geland dat niet was 'ik haat je voor altijd'. Ik ben niet boos met hem meer, en we hadden een aantal geweldige tijden samen, dus ik zou heel graag een burgerlijke relatie met hem willen hebben. Maar we hebben elkaar vijanden gemaakt, en dat is jammer.

'Het spijt me ook dat ik mezelf niet beter heb beschermd. Ik had bezittingen die in ons huwelijk gingen en hij niet, en we gebruikten mijn geld om samen een paar bedrijven te starten. Ik had mezelf financieel niet goed beschermd en ik verloor veel geld bij de scheiding. Ik denk niet dat je zo extreem hoeft te zijn als het krijgen van een huwelijkscontract, maar laat in ieder geval een advocaat een lijst opstellen van wat jullie allebei in het huwelijk hebben. Als er enige documentatie was geweest van de activa die ik erin had ingebracht, denk ik dat ik een aantal van die verliezen had kunnen beperken. '